Zor İş

hakikatten çok zor bir iş yaşamak anlaşılır gibi değil. yurdum insanı manzaralarını seyretmek için, hemde bir iş vesilesiyle dışarı çıktım bugün. Hepi topu 15 dk'da gözlemlediklerim şaşırttı beni. İlki gene klasik istanbul durumlarından: bir belediye otobusü, özel halk otobüsü ile çarıpışmış içlerinde de bir sürü yolcu mevcut. Hepsinin de gözlerinden okunan bayağı bir süredir bekletildikleri, arkada polis otosu olayın raporunu tutuyorlar. Onlar desen şoförlere kötü davranıyorlar kapılarını kapatıyorlardı sürücülere karşı, ben giderken diğeride camını kapadı muhattap olmamak için. otobüs şoförleri sanki gözlerinde ikisininde düşmana bakıyormuş gibi bir izlenim edindim öyle hararetli tartışıyorlardı ki.birbirlerine hakaretler ediyorlardı. Yolcular: ineni var inmekte tereddüt edeni (parası boşa gidecek). tabi olayları izleyenlerde gani yani :) devam ettim yürümeye işimi hallettim dönerken de bu seferde bir adam diğerine kafa tutuyor, yanında da bayan (eşi sanırım) kolundan çekiştiriyor, adamın sürekli üzerine yürüyo dövmeye niyetli ama sanki böyle havlayan köpek misali ısırmayan cinsten. diğer adamı analiz ettim bişeyler diyor ama belli ki kendine güveni yok ama iri yarı ikiside cüsseli. (çekinik olan adam yolun kenarında) neyse çift uzaklaştı. Bu bir anda yola atladı elinde cep telefonu, açtı yolun ortasında sanki adam çağırıyorum edalarında ... aklınca adamı dövdürecek... ben de kulağımda yukardaki şarkı çalarken duraksadım... cidden zor yaşamak... (şarkıyıda dün bir arkadaşımın blogunda paylaşmış ordan keşfettim kendisine teşekkür ederim indirdiğimden beri dinliyorum desem yeridir...)

''Halimi anlayan yok,yaşamak ne zor iş imiş.Halimi anlayan yok arkadaş,yaşamak hayli zor bi zanaat.
Vaktimi benden çalan çok.Kurtulmak ne zor iş imiş.Kurtulmak ne zor iş imiş,vaktimi benden çalan herkesden.
Yer beni ya da sev ya.Ölümler ne erken imiş.Ölümler ne erken imiş.Ya ağlat beni ya da güldür,
tebessüm ne zor iş imiş,tebessüm ne zor iş.''